Το ψάρι Γκιζάνι είναι ένα μικροσκοπικό κυπρινοειδές με σύνηθες μέγιστο μήκος 10 έως 12 εκατοστά. Αυτά που συναντάμε αυτή τη στιγμή στη φύση έχουν μήκος μόλις 3 έως 5 εκατοστά. Έχει βάρος μερικών γραμμαρίων κι έχει ένα ασημί γκρι χρώμα, που είναι ελαφρύτερο στην κοιλιά και πιο σκούρο στην πίσω πλευρά.
Η επιστημονική ονομασία του είναι Ladigesocypris ghigii, η οποία εμπνεύστηκε από το όνομα του Ιταλού καθηγητή Alessandro Ghigi. Ο Ghigi ανακάλυψε αυτό το είδος ψαριού στο νησί της Ρόδου το 1926, κατά τη διάρκεια μελέτης της πανίδας των Δωδεκανήσων που διεύθυνε.
Το ψάρι γκιζάνι είναι ένα από τα πιο απειλούμενα είδη ψαριών γλυκού νερού της Ευρώπης και βρίσκεται υπό την προστασία τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Αυτό συμβαίνει επειδή ένας από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς ψαριών στη λίμνη των Νάνων εξαφανίστηκε πριν όχι από πολύ καιρό.
Έχει καταχωρηθεί ως απειλούμενο είδος με κορυφαία προτεραιότητα στο παράρτημα II της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία των οικοτόπων (92/43 / ΕΟΚ). Όπως επίσης και στο Κόκκινο Βιβλίο των απειλούμενων ειδών της Ελλάδας. Υπόκειται επίσης στην προστασία του Προεδρικού Διατάγματος 67/1981 του Ελληνικού Δημοσίου.
Οι βιότοποί του βρίσκονται στις περισσότερες λίμνες, πηγές και τα ρέματα του νησιού. Οι πληθυσμοί του ψαριού γκιζάνι καταγράφηκαν ειδικότερα στα ρέματα των ποταμών Αργυρού και Λουτάνη στο χωριό Ψίνθος, στην τεχνητή λίμνη Απολακκιάς, στην τεχνητή δεξαμενή της Αγίας Ελεούσας, στο πάρκο Ροδίνι της πόλης της Ρόδου καθώς και στα ρέματα της δυτικής πλευράς του νησιού.
Το ψάρι γκιζάνι ζει στην άγρια φύση για 3 χρόνια το πολύ. Τρώει προνύμφες εντόμων, υδρόβια ασπόνδυλα και φύκια. Η πιο εντυπωσιακή ιδιότητά του είναι οτι μπορεί να ευδοκιμήσει και να επιβιώσει τόσο στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού όσο και στις χαμηλές χειμερινές θερμοκρασίες. Προτιμά το νερό που ρέει αργά και έχει την τάση να κρύβεται κάτω από τις ρίζες των παρόχθιων και υδρόβιων φυτών ή ανάμεσα σε βράχους και φύκια. Τα ψάρια αναπαράγονται κατά τις αρχές του καλοκαιριού και της άνοιξης και παράγουν πολλές προνύμφες.
Το γκιζάνι θεωρείται πρωταθλητής της επιβίωσης καθώς κατορθώνει να ζει σε ένα πολύ ασταθές περιβάλλον. Τα ρέματα στο νησί της Ρόδου μπορεί συχνά να πλημμυρίζουν τους μήνες του χειμώνα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος τους στεγνώνει μόλις φτάσουν οι ξηροί μήνες.
Σας άρεσε το παραπάνω άρθρο? Αν ναι μοιράστε το στα social media σας και κάντε εγγραφή στο newletter μας για περισσότερα σαν κι αυτό!
